Kultura pustyni: Jak się witać na Saharze
Kultura pustyni to między innymi sztuka pozdrowień. Rozmowy na pustyni zaczynają się od długiej, serdecznej wymiany życzeń, błogosławieństw i słów wdzięczności. Wymawianie wszystkich tych słów to podstawowa zasada pustynnej etykiety.
Pustynne „dzień dobry”
Każda rozmowa między nomadami zaczyna się od długiej wymiany pozdrowień, życzeń oraz słów wdzięczności. Ten wstęp do konwersacji to rodzaj wzajemnego zapewnienia, że wszystko jest w porządku, a także życzenie drugiej osobie wszystkiego najlepszego, by później wyrazić wdzięczność za wszelkie szczęście. Oto kilka słów, które wyrażają, że wszystko jest w porządku:
– Salamat
– Labas
– Beher
– Mzyan
– Hanya
Słowa, które mogą pojawić się po takiej serdecznej wymianie, oznaczają wdzięczność. Najczęściej są to słowa „hambullah” lub „hamdulillah”. Ich dosłowne znaczenie to „dzięki Bogu”.
Dowiedz się więcej na ten temat kultury pustyni w artykule o życzliwości.
Z drugiej strony, jeśli ktoś ma jakieś złe wieści do przekazania, szybko pojawiają się słowa współczucia wraz z najlepszymi życzeniami i nadzieją na powrót pomyślności.
Kultura pustyni: moc gestów
Oprócz tradycyjnych pozdrowień, istotną częścią etykiety jest mowa ciała. Ludzie Sahary niekoniecznie patrzą sobie w oczy podczas wymiany pozdrowień. Często po prostu spoglądają w przestrzeń obok swojego towarzysza.
Co jednak ważne – i zaraźliwe – po uścisku dłoni każda osoba kładzie swoją prawą dłoń na klatce piersiowej i lekko się kłania. To wyraża głęboki szacunek i najlepsze życzenia płynące z serca.
Gościnność jako tradycja
Gościnność jest rdzeniem społeczności nomadycznej. Bez względu na warunki, nomadzi saharyjscy są znani z serdecznego przyjmowania gości. Tradycyjne spotkania zaczynają się, oczywiście, od długiej wymiany pozdrowień, a goście zawsze są zapraszani do udziału w posiłkach, a nawet zatrzymania się na noc.